Kodeks rodzinny i opiekuńczy w art. 113 § 1 mówi o tym, że kontakty z dzieckiem są niezależne od władzy rodzicielskiej. Innymi słowy oznacza to, że rodzic ma prawo i obowiązek utrzymywania kontaktów z dzieckiem nawet wtedy gdy ma ograniczoną władzę rodzicielską (np. po rozwodzie) lub jest jej pozbawiony.
Ustalenie kontaktów z dzieckiem przez rodziców
Rodzice w pierwszej kolejności powinni ustalić miedzy sobą, jak mają wyglądać kontakty z dzieckiem, kierując się dobrem dziecka. Porozumienie stron jest znacznie lepszym rozwiązaniem już rozstrzyganie tego przed sądem.
Szukasz pomocy prawnej w zakresie prawa rodzinnego?
Masz pytania? Zadzwoń
+ 48 664 465 607
Ustalenie kontaktów przez sąd opiekuńczy
W przypadku gdy rodzice nie dojdą po porozumienia decyzję tę może podjąć sąd opiekuńczy. Rodzic, który chce prawnego uregulowania kwestii kontaktów z dzieckiem może złożyć do sądu opiekuńczego stosowny wniosek, w którym wskaże, w jaki sposób i w jakim czasie chciałby mieć zapewnione kontakty ze swoim dzieckiem. Do wniosku należy dołączyć odpis aktu urodzenia dziecka, a także – jeżeli wniosek dąży do zmiany wcześniejszego orzeczenia o kontaktach – odpis tego orzeczenia.
Ukształtowanie kontaktów
Sąd opiekuńczy jest władny zarówno ustalić kontakty rodzica z dzieckiem, jak też może je ograniczyć lub wręcz zakazać kontaktów. W tym zakresie władza sądu jest dosyć szeroka np. sąd opiekuńczy może w szczególności zakazać spotykania się z dzieckiem, zakazać zabierania dziecka poza miejsce stałego pobytu, zezwolić na kontakty tylko w obecności drugiego rodzica lub w obecności kuratora sądowego czy też ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumienia się na odległość. Najbardziej skrajną decyzją jest zakazanie utrzymywania kontaktów z dzieckiem – aby do tego doszło, musi zaistnieć stan, w którym utrzymywanie kontaktów poważnie zagraża dobru dziecka lub dobro to narusza.
