Adwokat kontakty z dzieckiem Warszawa

Prawo do utrzymywania kontaktów z dzieckiem mają rodzice, nawet jeśli ich drogi się rozeszły. Jest to prawo, ale i też obowiązek. Regularne kontakty z dzieckiem pozwalają na utrzymanie więzi. W szczególności rodzice, którzy nie mieszkają na co dzień z dzieckiem, walczą o utrzymanie kontaktu z dzieckiem. Ustalenie form kontaktu jest obowiązkiem rodziców, ale w sytuacji konfliktu często nie są w stanie osiągnąć porozumienia. W takich sytuacjach rodzice decydują się na sądowe ustalenie kontaktu z dzieckiem. Kancelaria Lucyny Szabelskiej specjalizuje się w prawie rodzinnym, wielokrotnie reprezentowała interesy ojców starających się o uregulowanie kontaktów z dzieckiem.

Kontakty z dzieckiem Warszawa

Sprawa kontaktów z dzieckiem regulowana jest przez Kodeks cywilny i opiekuńczy, stanowi on, że dzieci i rodzice mają prawo i obowiązek utrzymywania kontaktów. Utrzymywanie kontaktów może mieć różną formę, zarówno osobiste spotkania, jak i wymianę korespondencji i kontakty za pośrednictwem mediów elektronicznych. Przy ustalaniu kontaktów z dzieckiem należy uwzględnić rozsądne życzenia i dobro dziecka.

Adwokat / Prawnik – ustalenie kontaktów z dzieckiem

Skoro ustalenie form kontaktu z dzieckiem jest obowiązkiem rodziców to po co angażować prawnika? Powodów jest wiele, najważniejsze jest to, że rodzice często wykorzystują dziecko by odegrać się lub zemścić na byłym małżonku (partnerze), dobro dziecka jest różnie pojmowane i definiowane przez rodziców. Rolą adwokata/ radcy prawnego poza udzieleniem porady prawnej, jest w wielu przypadkach studzenie emocji, zachęcanie stron po polubownego rozstrzygnięcia sprawy.

Co wchodzi w zakres oferty kancelarii Lucyny Szabelskiej przy sprawach o ustalenie kontaktów z dzieckiem?

• konsultacja prawna
• pomoc przy negocjowaniu ugody, a następnie zatwierdzenie jej postanowień przed sądem
• sporządzenie wniosku do sądu o uregulowanie kontaktów z dzieckiem (możliwa jest także zmiana rozstrzygnięcia, które zapadło przy rozprawie rozwodowej)
• reprezentowanie Klienta przed sądem
• pomoc przy sporządzeniu listy świadków i skompletowaniu dokumentów niezbędnych na rozprawie sądowej
• złożenie apelacji

Jak przebiega sądowe ustalenie kontaktu z dzieckiem?

Ustalenie form kontaktu z dzieckiem może nastąpić przy rozprawie rozwodowej. Można też wnioskować o ustalenie form kontaktu poza rozprawą rozwodową, w przypadku utrudniania kontaktu z dzieckiem przez jednego z rodziców, a nawet, wtedy gdy strony samodzielnie ustaliły zasady kontaktu z dzieckiem i oczekują od sądu potwierdzenia ustaleń.

Postępowanie rozpoczyna się od złożenia wniosku, w którym należy zawrzeć szczegółowe oczekiwania. We wniosku można konkretnie wskazać oczekiwaną formę kontaktu, miejsca kontaktu z dzieckiem, daty spotkań (np. co drugi weekend, dni świąteczne, ferie, wakacje itd.). Tego typu informację pozwolą sądowi zrozumieć żądania strony składającej wniosek.

Ustalenie kontaktu z dzieckiem Warszawa

Sprawy o ustalenie kontaktu rozpatrywane są przez sąd rejonowy, wydział rodzinny i nieletnich. Jeśli potrzebujesz pomocy przy napisaniu wniosku lub poszukujesz prawnika, który będzie reprezentował Cię przed sądem, skontaktuj się z kancelarią Lucyny Szabelskiej. Najlepiej uregulować kwestie kontaktu z dzieckiem jak najszybciej, tak by więzi emocjonalne nie osłabł ani nie uległy zerwaniu.

Kontakty z dzieckiem orzecznictwo

Kontakt  z dzieckiem jest prawem i obowiązkiem jego rodziców. Kontakty z dzieckiem możemy podzielić na kontakty;

1. a) z małoletnim dzieckiem rodzica – są niezależne od władzy rodzicielskiej, obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.
2. b) z małoletnim dzieckiem dziadków – dziadkowie mają prawo do kontaktów z wnukami.

W wyniku rozpadu związku rodziców pozostaje do uregulowania kwestia kontaktów jednego rodzica z małoletnimi dziećmi. Kontakt z dzieckiem jest za razem przywilejem rodzica jak i jego obowiązkiem. Wartym wspomnienia jest  wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2004 r. IV CK 615/03, w którym wskazano, że osobista styczność z dzieckiem nie jest atrybutem władzy rodzicielskiej i prawo do tego mają rodzice nawet wtedy, gdy władzy rodzicielskiej zostali pozbawieni. Oznacza to, że kontakt z dzieckiem jest możliwy nawet wtedy, gdy sąd ograniczy a nawet  odbierze nam władzę rodzicielską. W takiej sytuacji bez przeszkód można wnosić o ustalenie kontaktów z dzieckiem bez ograniczeń.  Jest to bardzo ważna kwestia  z uwagi na powszechne utożsamianie władzy rodzicielskiej z uprawnieniem do widywania dziecka. Jednocześnie rodzic, który uchyla się od osobistej styczności z dzieckiem musi liczyć się z tym, iż jest to jego ustawowy obowiązek. Nie wystarczy, iż taki rodzic realizuje obowiązek alimentacyjny, gdyż częścią rodzicielstwa jest osobisty udział w wychowaniu dziecka, nawiązanie więzi i wspólne spędzanie czasu z dzieckiem. Jest to niezbędne do prawidłowego rozwoju małoletniego i nie może być traktowane jako coś dodatkowego.

Realizacja osobistej styczności z dzieckiem może następować w różnej formie, również poprzez określenie terminów i sposobu spotkań. Istniejąca czasowa przeszkoda związana z aresztowaniem jednego z rodziców nie stanowi dostatecznej podstawy do odstąpienia od uregulowania tej kwestii. Wręcz przeciwnie, nawet w zakładach karnych organizowane są miejsca spotkań dzieci z osadzonymi. Specjalnie przystosowana przestrzeń w sali widzeń ma na celu ograniczenie stresu dzieci związanego z charakterem zakładu karnego i umożliwienie w miarę swobodne przebywanie dzieci z rodzicem.

Kodeks rodzinny i opiekuńczy określa podstawowe zasady uwzględniane przy ustalaniu kontaktów rodziców z dzieckiem. Zasadniczo rodzice rozstrzygają wspólnie o formie kontaktów mając na uwadze dobro dziecka i jego rozsądne życzenia. W przypadku braku porozumienia rozstrzyga sąd. Nierzadko rodzice wykorzystują swoje dzieci jako broń w walce z byłym partnerem. Zrażając dziecko do drugiego rodzica pozbawiają go więzi z dzieckiem przez to dziecko samo nie chce spotykać się z mamą czy z tatą. Jest to niebezpieczne z jednego bardzo ważnego powodu: w ferworze walki rodzice zapominają, iż to dobro dziecka jest najważniejsze a nie ich osobiste konflikty i chęć zemsty. Dziecko nie może być elementem szantażu czy manipulacji drugiego z rodziców. Ma prawo do kontaktu z obojgiem rodziców bez względu na ich osobiste awersje.

Kontakty z dzieckiem – jak często?

Obecnie utrzymuje się tendencja do szczegółowego określania kontaktów z wyprzedzeniem na kilka lat. Rodzice na przyszłość ustalają w jakie dni i godziny dziecko będzie przebywało u jednego z nich w jakie święta i kiedy odwiedzi dziadków ojca a w jakie matki oraz kiedy wyjedzie na wakacje z mamą a kiedy z tatą. Rozkład kontaktów może zostać umiejscowiony w planie wychowawczym, w którym rodzice ustalą system ekonomiczny, drogę edukacji dziecka, możliwości i czas jego wyjazdów, opiekę podczas choroby oraz zachowanie w nagłych wypadkach. Nie wyklucza to sądowego ustalenia jedynie podstawowych kontaktów z możliwością komunikacji rodziców i osiągnięcia przez nich kompromisu bez przymusu sądowego.

Niestety jak to często bywa w sprawach rodzinnych pomiędzy rodzicami nie dochodzi do porozumienia. Niezbędne wtedy jest postępowanie sądowe a w nim dowodowe w postaci zeznań świadków, opinii biegłych psychologów  oraz różnorodnych dokumentów. Sąd orzekając zawsze ma na uwadze jednak dobro dziecka.

Sposób w jaki mogą być wykonywane kontakty stanowi katalog otwarty, w szczególności są to przebywanie z dzieckiem(odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.

Należy zauważyć, iż jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem.  Może on w szczególności zakazać spotykania się z dzieckiem,  zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu. Może również zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez sąd lub ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumiewania się na odległość albo zakazać porozumiewania się na odległość. Bywa tak w sytuacjach, gdy jeden z rodziców nadużywa alkoholu, stosował wobec członków rodziny przemoc lub stwarzał inne niebezpieczeństwo.

Rozstrzyganie o kontaktach z dzieckiem przysługuje sądowi rozwodowemu (art. 58 § 1 k.r.o.) oraz sądowi opiekuńczemu-rejonowemu (np. art. 113–1135 k.r.o.).